Rockefeller Üniversitesi’nden sinirbilimci Christin Kosse, “Bu nöronların motor denetimle bu kadar ilişkilendirilmesi şaşırtıcı” diyerek, çiğneme hareketinin sınırlanmasının iştah bastırıcı bir tesir yaratabileceğini beklemediklerini belirtti.
Daha evvel insanlarda ventromedial hipotalamus bölgesine ziyan verilmesinin obeziteye yol açtığı biliniyordu. Bu bilgi üzerine Kosse ve grubu, bu bölgedeki nöronları farelerde daha yakından inceledi. Çalışmalar, bir protein olan beyin türevli nörotrofik faktörün (BDNF) eksikliğinin metabolizma, çok yeme ve obezite ile temaslı olduğunu göstermişti.
Araştırmacılar, optogenetik ismi verilen bir teknikle kimi farelerdeki BDNF nöronlarını etkin hale getirdi ve bu farelerin yiyeceğe olan ilgisinin neredeyse büsbütün kaybolduğunu gözlemledi. Aç yahut tok olmalarına bakılmaksızın fareler, onları cezbedici yağlı ve şekerli yiyecekleri bile umursamadılar. Kosse, bu bulguyu “ilk başta şaşırtıcı” olarak nitelendirdi ve çoklukla zevk için yeme dürtüsü ile açlığı gidermek için yeme dürtüsünün farklı olduğu fikrine değindi.
NORMALDEN YÜZDE 1200 KAT FAZLA YİYECEK TÜKETTİLER
BDNF nöronlarının farelerde çiğneme ve yememeyi seçme ortasında bir karar noktası olduğu düşünüldü. Bu nöronlar engellendiğinde ise farelerin çiğneme ve kemirme dürtüsü değerli ölçüde arttı. Fareler, su şişesi yahut izleme ekipmanı üzere sindirilemeyen objeleri bile çiğnemeye yöneldi. Ayrıyeten bu fareler, belli bir müddet içinde olağandan %1200 daha fazla yiyecek tüketti.
Science Alert’te yer alan habere nazaran; BDNF nöronlarının, leptin üzere açlık ve obezite ile bağlı sinyalleri algılayan duyusal nöronlardan bilgi aldığı anlaşıldı. Bu sinyallere nazaran çiğneme hareketini yöneten motor nöronlar (pMe5) harekete geçiyordu. Kosse, çiğnemeden sorumlu Me5 nöronlarının yokluğunda farelerin katı yiyecekleri çiğneyemediğini ve bu nedenle açlıktan öldüklerini belirtti.
BDNF nöronları çiğneme devresinden izole edildiğinde, farelerin ağızlarında yiyecek olmasa dahi çiğneme hareketine devam ettikleri gözlemlendi. Bu da BDNF nöronlarının, aslında varsayılan olarak ‘açık’ olan çiğneme aktivitesini baskıladığını ortaya koydu.
Araştırmanın eş müellifi Rockefeller Üniversitesi’nden moleküler genetikçi Jeffrey Friedman, BDNF nöronlarının yokluğunun obeziteye neden olduğunu belirtti. Friedman, çalışmanın bilinen obeziteye yol açan mutasyonları daha dengeli bir devre modeline yerleştirdiğini tabir etti.