Ertuğrul Özkök, eşinin ismine gönderme yapan “Tansu’ya Mektuplar” başlığı altında yazdığı ve “newsletter” olarak paylaştığı yazılarında bugün, gazeteci Pelin Çift’in Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan’a G20 Önderler Tepesi için bulunduğu Bali’de Ahmet Kaya ile ilgili sorduğu soruyu ve Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın “Beyaz Türkler var ya; neler yaptılar malum” yanıtını kıymetlendirdi.
Özkök’ün “B 747’deki ‘Beyaz Türk’ gazeteci, o Beyaz Türk sorusunu neden sordu?” başlıklı yazısı şöyle:
Önümde duran metin, tam manasıyla “Resmi bir belge…”
Üzerinde şöyle bir söz var:
“Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın Endonezya ziyareti sonunda gazetecilerle gerçekleştirdiği söyleşi…”
Onun üstünde de şöyle bir cümle yer alıyor:
“17 Kasım 2022 Perşembe saat 13’e kadar ambargolu.”
Anlamı açık.
Cumhurbaşkanının Bali’deki G-20 toplantısına giden gazetecilerle yaptığı görüşmenin, “İletişim Başkanlığı tarafından” hazırlanıp, onaylanmış son hali.
Yazıyı yazarken, saat tam 13.14 idi
Bu yazıyı yazmaya oturduğumda saat 13.15’di.
Yani “ambargo” müddeti dolmuştu ve muhtemelen siz bu yazıyı okurken internet siteleri ve televizyonlarda yayınlamaya başlamış olacaktı.
İletişim Başkanlığı tarafından onaylanmış bir metnin formatını halini birinci kez görüyorum.
Bugüne kadar kaç defa Başbakan yahut Cumhurbaşkanı seyahatine gazeteci olarak izledim bilmiyorum lakin bu türlü bir uygulamanın formatını o devirde hiç görmemiştim.
Herbirimizin metni ve yorumu farklıydı.
Metin de hangi gazetecinin hangi soruyu sorduğu da belirtilmiş.
Bir birden fazla, artık çok güzel bildiğimiz ve bizim ortamızda “Abdülkadir Selvi tarzı” olarak isimlendirilen farklı bir gazetecilik stili ve formatında sorulmuş.:
“Efendim siz şöyle şöyle demiştiniz. Ancak CHP önderi Kılıçdaroğlu halkın da reaksiyonunu çeken şöyle bir karşılık vermişti. Siz bu hususta ne düşünüyorsunuz?”
Cumhurbaşkanı da artık bildiğimiz üslupla ve “Bay Kemal” diye başlayan yanıtını veriyordu.
Ancak bu sefer farklı ve çabucak dikkati çeken bir soru var…
En sondaki soru…
B 747 takımından o son soruyu soran gazeteci
Soruyu TRT Haber sunucusu Pelin Çift soruyor.
O kısmı resmi ve onaylanmış metinden motamot aktarıyorum:
Soru: (Pelin Çift) Bugün sizin de sevdiğiniz, şiirlerini çok da hisli, hoş seslendirdiğiniz Sezai Karakoç’un vefat yıl dönümü. Tıpkı vakitte sizin özel bir bağınızın olduğunu bildiğimiz Ahmet Kaya’nın da vefatının 22. yılı. Haklarında ne söylemek istersiniz?
Soruda şair Sezai Karakoç da var lakin ana temasının Ahmet Kaya olduğu dikkatsiz bir gazetecinin bile gözünden kaçmaz.
Cumhurbaşkanı Erdoğan şöyle yanıt veriyor:
“Her ikisine de Allah rahmet eylesin. İki gün evvel de Ahmet Kekeç kardeşimin vefat yıldönümüydü. Onu da rahmetle anıyorum. Alışılmış Sezai Karakoç esasen daima olarak şiirlerini okuduğumuz, terennüm ettiğimiz bir üstadımız. Ahmet Kaya da ben cezaevine girerken Yedikule’de Kazlıçeşme’de yapılan programa gelmişti. Bu manalı günümüzde onun orada yaptığı konuşma, söylediği kesimler sahiden unutulmazdı. Ben olağan istedim ki nakli kubur yapmak suretiyle Fransa’dan alalım, burada defnini yapalım. Aile olumlu yaklaşmadı, onun için getiremedik. Yoksa o, bu toprakların insanı. Ona yapılanları, o geceyi unutmamız mümkün değil. Kusura bakmayın, kimileri kızıyor ‘niye o denli diyorsun’ diye ancak bu beyaz Türkler var ya; neler yaptılar malum. Olağan vakitte ‘Ahmet Kaya şöyle, Ahmet Kaya böyle…’ Pekala o gece yaptığınız ne? Neler demediler ki? Biz bir defa daha rahmet diliyoruz. Lakin bizim nakli kubur teklifimiz hala masadadır. Bu teklifin değerlendirilmesiyle buna nazaran bir adım atılabilir. Zira bu topraklar, onun toprağıdır. Kâfi ki aile bu mevzuda kararını versin ve adımı da ona nazaran atarız. Zira bu ülkede sevenlerinin olduğu kadar herhalde Fransa’da seveni olmaz.”
Jim Morrison’ın Pere Lachaise mezarlığından ‘nakli kubur’
Bu yanıtta iki detay dikkatimi çekti:
(*) Bir; Ahmet Kaya’nı mezarının Paris’teki Pere Lachaise mezarlığından Türkiye’ye nakli…
Bu sayede “nakli kubur” diye bir kavramı da öğrendik. Türkiye’de bilhassa genç Kürtlere sıkı bir mesaj… Paris’te Doors kümesinin artık efsaneleşmiş ve o dünyadada neredeyse “aziz” mertebesine çıkarılmış solisti Jim Morrison’ın mezar komşusu Ahmet Kaya… Birebir mezarlıkta bir komşusu da Fransa’nın efsane müzikçisi Edith Piaf…
Yaşayanları bilmem ancak orada yatan insanın pek kolaylıkla ayrılmak istemeyeceği mutena bir semt orası. Ancak nedense tıpkı mezarlıkta yatan Yılmaz Güney akıllara gelmemiş.
Soruyu soran Dame de Sion mezunu bir ‘Beyaz Türk’
Ama asıl bildiri “Beyaz Türkler…” İtiraf edeyim “O Beyaz Türkler var ya, neler yaptılar neler” cümlesi beni çok düşündürdü.
Ama işin en enteresan yanı soruyu soran gazeteci. Pelin Çift, İzmirli bir gazeteci. Notre Dame de Sion Fransız Lisesi’nden mezun. Galatasaray Üniversitesi’nde gazetecilik eğitim almış. Şayet bir beyaz Türk profili çizseniz, şıp diye yerine oturacak bir özgeçmişi var yani…
Bu soruyu sorduğuna nazaran, sanki bir Beyaz Türk olarak ne düşünüyor?
Bu soruyu sorduğuna nazaran, Ahmet Kaya’ya sempati ile bakan bir İzmirli… Pek çok İzmirl, gibi… Merak ediyorum, Cumhurbaşkanı “Beyaz Türklerin” yakasına yapışırken sanki o ne hissediyordu?
En azından içinden şu geçmemiş midir:
“Sayın Cumhurbaşkanım ben de bir Beyaz Türküm. Fakat Ahmet Kaya hakkında hiç o denli düşünmüyorum…”
Eğer soruyu sahiden kendisi sormuşsa kesinlikle içinden bu soru geçmiştir diye düşünüyorum. Şurası gerçek ki, en azından kendisi Cumhurbaşkanının yaptığı “Beyaz Türkler” genellemesine oturan bir profile sahip değil.
Hayali cami cemaati gitti, hayali Beyaz Türk geldi
Cumhurbaşkanı Erdoğan’ı “Beyaz Türk” kavramını kullanırken birinci kez bu kadar keskin görüyorum. Buradan da anlıyorum ki önümüzdeki seçimde hayali düşman “Beyaz Türkler” olacak. Cumhurbaşkanı geçmişte mağduriyetini anlatırken, kendi tarafını “zenciler” olarak söz etmişti. Lakin nedense partisinin ismini “Siyah Parti” değil “AK Parti” koydu.
Eskiden beri bir sosyolog olarak daima şunu söylüyorum.
“Beyaz Türk” kavramı merhum arkadaşım Ufuk Güldemir’in icat ettiği bir, “Kendimizle dalga geçme” kavramdır.
“Cami cemaati” üzere o da sosyolojik olarak hiçbir karşılığı bulunmayan uydurma bir etiketten ibarettir.
Bu kavramlar siyasette lakin “Hayali dostlar” ve “Hayali düşmanlar” yaratmak ve onların yanında yahut onlara karşı gerçek cepheler oluşturmak için kullanılırlar.
“Beyaz Türk” dediklerinizin Spotify listelerine bir bakın
Bir düşünün bugün hükümetin taş üzere sağlam ortağı MHP taraftarı sanki o yıllarda Ahmet Kaya için ne düşünüyordu? Bilmek çok kolay. Bugün hükümeti destekleyen MHP yanlısı köşe müelliflerinin o günlerde yazdığı yazılara bakın. Ya bugün AK Parti’ye oy veren bir çok insan o günlerde Ahmet Kaya için ne düşünüyordu?
Söyleyeyim… AKP’nin övünerek “Bugün mirasını biz taşıyoruz” dediği Demokrat Partililerin birden fazla, 1950’li, yıllarda “hain” gözüyle baktıkları Nazım Hikmet için ne düşünüyorlardıysa onu…
Ama “Zamanın Ruhu” hem Hazım hem Ahmet Kaya konusunda görüşleri büsbütün değiştirdi.
Bugün “Beyaz Türkler” diye yaratılan o hayali profile giren insanların birçoklarının Spotify listelerinde en az üç beş Ahmet Kaya müziği vardır.
Madem Beyaz Türklere daldık, biraz da AK Türklerin çok yakın mazisine bakalım
Madem “Zamanın 25 yıl evvelki ruhuna” daldık gelin biraz da “Ak Türklerin” 5-6 yıllık mazisine bakalım Beyaz Türkler karşıtı
Mesela, “AK Partili” Adalet Bakanı Bekir Bozdağ’la da biraz helalleşelim.
Bugünlerde ortalıkta onun geçmişte yaptığı çok ateşli bir konuşmanın görüntüsü dolaşıyor.
Fethullah Gülen’e o denli bir övgü, o denli bir kol kanat germe, o denli bir savunma ve o denli bir “Ben bütün kalbimle senin yanındayım” deme ki…
Eminim bir çok insanı etkilemiştir.
Ama tıpkı Bekir Bozdağ o kaset kendisine hatırlatılınca dün şunu söylemiş:
“Keşke o konuşmayı yapmasaydım…”
Ne kadar kolay ve kolay söylem edilen bir söz değil mi…
Görüyor musunuz bu ‘Ak Türkler’ geçmişte neler yapmıştı neler…
Şimdi kendinizi 15 Temmuz’dan sonra işinden atılmış bir polis memuru, bir öğretmen, bir memur yahut her şeyini kaybetmiş bir esnaf, bir vatandaş yerine koyun…
Bu ülkenin en zirvesinden en alttaki yoksuluna kadar milyonlarca insan üzere bir “vaizin” peşine takılıp gitmişsiniz. Kim olduğunu bile bilmediğiniz birisi sizi Vakit gazetesine abone yapmış. Ne bileyim kenara koyduğunuz üç beş kuruşunuzu “Bank Asya’ya” yatırmışsınız…
Ve hayatınız bir gecede yıkılıp gitmiş… Ne düşünürdünüz Adalet Bakanı’nın bu ‘keşke’sini işitince…
AK Bakanın “keşkesi” ile “zenci gariban”ın “keşkesi” bir olur mu?
Eminim onların içinden pek birden fazla da “Keşke yapmasaydım” demiştir.
Ama bu nasıl bir ‘keşke’dir ki AKP’li bir siyasetçiye ikbal yollarını, bakanlık makamlarını açıyor… Garibana ise mapushane yollarını… Ona ikbalin yolları… Garibana kurşunlar, cezaevi maltaları…
Taksim katliamının rengi ne; siyah mı beyaz mı?
Sonuç…
Cumhurbaşkanının, bu türlü bir “Beyaz Türk” kavramı üzerinden ülkeyi bir kez daha bölecek bir seçim kampanyası yapmayı planlıyorsa şayet, bu bahiste bir daha düşünmesinde fayda var.
Bakın son Taksim taarruzunda yakalanan yahut tespit edilen 6 sanığın altısı da Arap ismi taşıyor.
Altısı da şu an “Türk Ordusu’nun kontrolünde” olduğu söylenen Suriye’den gelmiş…
Yani Türkiye’nin şu anki sorunu hayali bir “Beyaz Türk” değil…
AK Parti iktidarının getirdiği 10 milyon “Siyah Arap…”
Bir gün bir bakarsınız, sorumsuz bir siyasetçi de çıkmış ve şunu söylemeye başlamış:
“Şu AK Parti iktidarı, ‘Siyah Araplarla’ el ele Türklere neler yaptı neler…”
Ne kadar sorumsuz, ne kadar tehlikeli bir laf değil mi…
O nedenle sayın Cumhurbaşkanı, siz “Cumhur’un başı olarak” siyasette ve günlük hayatta insanların başına eklenen “Ak”, “Beyaz”, “Kara”, Siyah” üzere kavramlara prestij etmeyin lütfen…
Çünkü dünya, 20’inci yüzyılın başından beri insanın derisine yapıştırılan renk sıfatlarından çok çekti.
Çünkü hem renklere yazık oluyor hem bizlere…